Search
Close this search box.
7 maart 2023

10 types die je nooit wil tegenkomen in een hostel

De afgelopen jaren ben ik op reis heel wat kleurrijke types tegengekomen en vooral hostels bleken een vruchtbare bodem voor onvergetelijke ontmoetingen. In hostels kom je doorgaans heel veel leuke mensen en gelijkgestemde reizigers tegen, en ik spreek uit ervaring dat je er echt vriendschappen kan sluiten voor het leven.

Helaas is het tegenovergestelde een reëel gevaar. Ik heb in mijn leven tientallen hostelbedden versleten en kamergenoten gehad die ik zelfs mijn ergste vijand niet zou willen toewensen. Er lopen heel wat a-typische mensen op deze aardbol rond en blijkbaar slapen ze graag in dezelfde hostels als ondergetekende. Heb ik gewoon botte pech of probeert het universum me iets duidelijk te maken? In ieder geval: met deze tien mensen heb ik ooit een kamer gedeeld en ik hoop oprecht dat jij ze nooit tegen hoeft te komen. True story.

HET STELLETJE

Januari 2009, Parijs, Frankrijk. Er is één regel waar je je als reizend stel aan moet houden en die is helemaal niet zo moeilijk om te onthouden. Als je geen geld hebt voor een privékamer, dan wordt er ook niet geneukt in een dorm. Sommige mensen zijn helaas van nature niet zo ‘chique’ en vinden het geen probleem om van bil te gaan in een kamer waar anderen liggen te slapen. Het overkwam me in een hostel in Parijs, waar mijn veelzeggende gekuch werd overstemd door gekreun en gesmak twee stapelbedden verderop. Gad-ver-damme.

DE EINZELGÄNGER

Juli 2009, Wroclaw, Polen. Ik vind het zó bewonderenswaardig als mensen in hun eentje de wereld overreizen, maar je hebt soms van die types die op sociaal gebied een flinke klap van de molen hebben gehad. Mijn kamergenoot in het Poolse Wroclaw is een Duitse jongen, op het eerste gezicht wat verlegen en in zichzelf gekeerd. We noemen hem liefkozend Harry Potter, want zowel op het uiterlijk als innerlijk vlak vertonen ze behoorlijk wat gelijkenis. Hij laat zich overhalen om mee een biertje te drinken, maar echt gezellig wordt het niet. Tot iedereen is gaan slapen, want blijkbaar heeft hij het in zijn eentje veel meer naar zijn zin. Midden in de nacht besluit hij open en bloot zichzelf in bed te gaan aftrekken en hij gaat onverstoorbaar door als er mensen wakker van worden. Sindsdien ga ik elke confrontatie met de echte Harry Potter uit de weg.

Hostels in Beijing

DE TANDENKNARSER

November 2013, Beijing, China. Je beseft pas hoeveel slapeloze nachten een tandenknarser kan veroorzaken als je er ooit eentje in volle glorie tegenkomt. In mijn hostel in Beijing was het helaas goed raak. De eerste nacht werd ik wakker van een oorverdovend geschraap. Welke idioot was op dit tijdstip zijn stapelbed van de ene kant naar de andere kant van de kamer aan het schuiven? Het bleek het werk van een fanatieke tandenkraser. Geen oordopjes waren tegen het kabaal opgewassen en na drie bar slechte nachten heb ik het opgegeven en ben ik naar een ander hostel vertrokken.

DE KOUKLEUM

Juli 2012, Warschau, Polen. Het is een warme zomerdag in de Poolse hoofdstad. 35 graden in de schaduw en er staat geen zuchtje wind. Ik heb ingecheckt in een hostel in het centrum van de stad en slaap op een kamer met 19 andere gasten. Het is binnen ellendig warm en ik zet ’s avonds een raam open zodat het een klein beetje kan doortochten. Of het zin heeft? Totaal niet. Mijn goedbedoelde actie wordt meteen afgestraft door een van mijn kamergenoten. Een Russische reiziger wil koste wat kost de ramen dichthouden omdat ze het koud heeft. De rest van de nacht doen we steeds om en om het raam open en weer dicht. De slaap vatten in een hostelbed was nog nooit zo vermoeiend.

DE WILDPLASSER

November 2013, Shanghai, China. Je gelooft het bijna niet, maar dit verhaal is echt, echt, écht gebeurd. We waren hem al eens tegengekomen in een hostel in Beijing en toevallig hadden we ook in Shanghai dezelfde slaapplek uitgekozen. De kamergenoot in kwestie hield er een losbandige reisstijl op na: elke nacht kroop hij rond vier uur met veel kabaal in het bed boven je, maar de echte klapper bewaarde hij voor onze allerlaatste nacht. Op de ochtend dat we een vroege vlucht hadden richting Amsterdam, nam hij afscheid door in de koffer van mijn reisgenoot te plassen. Geen grap. Gelukkig kon er nog héél snel een miniwasje worden gedaan voordat we vertrokken, maar het vertrouwen in dronken kamergenoten werd voor eeuwig geschaad. Daarom een wijze les voor iedereen die ooit in dorm gaat slapen: leg nooit je koffer vol kleren opengeklapt in de kamer neer, om praktijken als bovenstaande te voorkomen.

10 types die je niet wil tegenkomen in een hostel

DE DAME VAN LICHTE ZEDEN

Oktober 2009, Barcelona, Spanje. Mijn eerste ontmoeting met Barcelona was tijdens mijn studententijd en veel meer dan een gedeelde kamer in een zijstraat van La Rambla kon er budgettair gezien niet af. Het hostel bleek aldaar niet alleen een populaire plek te zijn onder berooide studenten, ook voor de dames van lichte zeden die ’s nachts La Rambla afschuimden was het een prima uitvalsbasis. Thank god dat ze de mannen in kwestie niet meenam naar het hostel, maar echt goed zullen de zaken niet hebben gelopen. Er is geen dag voorbij gegaan zonder dat ze bij mij en mijn reisgenoot zat te bedelen om geld. Of we misschien een paar tientjes konden missen.

DE VIEZE OUDE MAN

Juli 2012, Kiev, Oekraïne. De zomer na het EK-voetbal in 2012 is het rustig in Kiev. Voetballiefhebbers hebben de stad verlaten, maar er is één iemand blijven plakken. In mijn hostel slaapt een Britse man op leeftijd, die zijn zwak voor Oost-Europese meisjes niet onder stoelen of banken steekt. Terwijl mijn reisgenoot en ik burritos maken in de keuken van hostel, zit hij aan de eettafel jonge meisjes uit te zoeken op een datingsite. Een schrale troost: destijds waren wij met onze 24 jaar gelukkig al veel te oud voor hem.

DE KLEPTOMAAN

Januari 2011, Ao Nang, Thailand. Over het algemeen hoef je in Thailand niet bang te zijn dat ze er met je spullen vandoor gaan, maar deze geruststellende gedachte gaat helaas alleen op voor de lokale bevolking. Tussen al het volk dat vakantie viert aan de Thaise kust zitten namelijk behoorlijk rotte appels. Dit verhaal ging zo: ik neem op reis altijd een waslijntje mee waaraan ik mijn bikini en handdoek kan laten drogen. Deze keer had ik mijn waslijn op een gezamenlijk balkon gespannen en dat bleek achteraf een gevalletje ‘de kat op het spek binden’. De dieven gingen ervandoor met een handdoek, maar waren stom genoeg om dat voor mijn ogen te doen. Ik heb ze direct geconfronteerd, maar ze gooiden de handdoek snel op het dak van de buren en ontkenden alles. Het was wederom een wijze les.

Route en planning: 11 dagen eilandhoppen en rondreizen op Kaapverdië

DE OPLICHTER

November 2012, Mexico Stad, Mexico. We hadden het overweldigende Mexico-Stad voor het laatst bewaard, en je zou verwachten dat je na ruim drie weken backpacken wel een béétje doorhebt hoe het land en haar bewoners in elkaar zitten. Dat blijkt iets te hoopvol, want er is geen plek op aarde waar ik zo veel en zo vaak ben opgelicht als in de Mexicaanse hoofdstad. Een biertje hier, een shotje tequila daar, maar het ergst vind ik hoe ze ons in het hostel hebben geprobeerd te naaien. We kiezen een aanrader uit de Lonely Planet, checken in en betalen netjes vooraf de bedden met pesos die we eerder die dag uit de automaat hebben gehaald. Een paar uur later wordt op onze deur geklopt en claimt een medewerker dat we met vals geld hebben betaald. Of we even opnieuw willen betalen, en ditmaal met echte briefjes. Ja dáág, ik ben gekke Henkie niet, zeg ik in mijn deftigste Spaans. Lang verhaal kort: we betalen niet, maar echt lekker slapen doe ik er niet meer.

DE PANIEKZAAIER

September 2011, Varanasi, India. Stel je bent in een vreemd en overweldigend land, ver weg van huis en zo ziek als een hond. Je ligt op bed met 40 graden koorts, hebt al dagen diarree en je kan nog geen water binnenhouden. Stiekem hoop je op een wonder in de vorm van een directe vlucht van je hostelkamer naar Amsterdam, maar in werkelijkheid duurt het nog drie weken voordat deze ‘droomreis’ ten einde is. Een vriendelijk gebaar, zorgzame mensen om je heen en iemand die je vertelt dat je écht niet doodgaat is dan het minste wat je nu kan gebruiken. Helaas, ik moet het doen met het tegenovergestelde. Een paniekzaaier eerste klas in de vorm van een arrogante Amerikaan die bij het zien van je doodzieke kop alleen maar kan zeggen: “I had a friend who died from malaria when he was traveling through India.” Thanks, dude.

Reistips

Stéphanie - Expeditie Aardbol

Stéphanie - Expeditie Aardbol

In het dagelijks leven tik ik stukjes, in mijn vrije tijd reis ik de wereld rond. Mijn naam is Stéphanie en op Expeditie Aardbol deel ik reisverhalen, travel tips en de mooiste reisfoto's, alle geschreven, verzameld en gefotografeerd door mijzelf. Een reisblog bomvol inspiratie!

20 reacties

  1. Wat kies je de onderwerpen toch leuk uit! Ik vind het echt een geweldig blog en inderdaad: hier zou je toch echt geen dorm mee willen delen. Gelukkig heb je meestal positieve ervaringen en zijn dit er maar een paar… hoewel… toch best een aantal van die bizarre types!!

  2. Geweldig blog! Heel beeldend beschreven, alsof ik erbij was. Ik heb totaal geen ervaring met hostels, het heeft mij nooit getrokken. Zoals je zelf al schrijft, gelukkig heb je meestal goede ervaringen.

  3. Geweldige blog! Ik heb zelf ook wel wat bizarre mensen meegemaakt in hostels maar meestal liggen die gelukkig niet op mijn kamer… Ik zit echt heel toevallig nu in een hostel in Melbourne. Net wakker geworden van een wekker die maar blijft afgaan alleen de eigenaar zelf wordt niet wakker haha.

  4. Hahah, wat een geweldig artikel dit! Ik moest het lezen met een hele grote lach op mijn gezicht. De wildplasser is wel heel erg, maar achteraf ook wel echt heel grappig. Bij sommige verbaas je je er gewoon over dat het kan en dat zulke mensen bestaan

  5. Hahhaha tering wat een verhalen zeg!
    Ik moet zeggen dat ik altijd iets meer geld voor een privékamer heb neergelegd, vooral ook omdat ik weet dat ik niet lekker slaap in een gedeelde kamer. Dat maakte sommige vakanties wel wat extra duur maar goed, voor die extra nachtrust betaal ik graag. Helemaal nu ik die horrorverhalen lees ;)

  6. Oh wat ben jij al veel hilarische en vooral niet toffe reizigers tegengekomen zeg! Veel van bovengenoemde types ben ik jammer genoeg ook al tegengekomen. Tsja, reizen kan niet alleen maar fun zijn… ;p Een van mijn ergste ervaringen was ook iemand die in zijn slaap over iemands backpack plaste en daarna doodleuk z’n handen ging wassen (slaapwandelend).

  7. Wat een verhalen! Maar wel echt een leuk artikel.
    Gelukkig heb ik nog geen zo’n erge verhalen meegemaakt (hout vasthouden!), maar eerder vreemde dingen. In Shanghai bijvoorbeeld, bleef een meisje echt gewoon de hele dag in bed liggen met kleren, muts, alles. Dat heeft een paar dagen geduurd, echt vreemd.

  8. Prachtige verhalen die je dankzij of ondanks het overnachten in hostels kon schrijven. Zelf in al mijn reisjaren slechts driemaal in een hostel geslapen. Een van de eerste dingen die mij werd verteld is; sluit je kastje af met het sterkste slot wat te koop is af. Veel low-budget reizende, het woord zegt het al, hebben een chronisch gebrek aan geld. Geef ze niet de kans. Los hiervan vond ik het maar een onfrisse bedoening, ruftende, boerende en over hun nek gaande medebewoners.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

REistips

Op zoek naar handige reistips voor het backpacken of rondreizen? Expeditie Aardbol helpt je met de voorbereiding van jouw reis. Wil je weten wat écht onmisbaar is in je backpack of ben je op zoek naar een bijzonder hotel? Hier vind je een overzicht van alle reistips, travel hacks en gadgets.

Of je nou gaat backpacken in Azië of een stedentrip maakt in Europa: lees hier alle blogs met praktische reistips.

Nieuwsbrief

Schrijf je in en ontvang een gratis preset

REistips per onderwerp