Het enige echte Expeditie Aardbol Jaaroverzicht van 2020

EXPEDITIE AARDBOL IN 2020

Toch heb ook ik zeker mijn fair share aan zorgen gehad dit jaar. 2020 moest hét jaar van Expeditie Aardbol worden en daarom stopte ik in januari als freelancer om me volledig op mijn blog te richten. Normaal gesproken heb ik best een goed gevoel voor timing, maar dit was achteraf gezien een iets minder fortuinlijke keuze. Halverwege maart ging de wereld op slot en daarmee ook mijn bedrijf. Dat is op financieel vlak een uitdaging geweest, maar het is vooral ontzettend pijnlijk om van de ene op de andere dag je levenswerk te zien instorten. Daarmee heb ik het in het begin heel moeilijk gehad.

Gelukkig ben ik al sinds 2008 zelfstandig ondernemer en heb ik in de loop der jaren al vaker de nodige hindernissen moeten nemen, dus na een paar slapeloze nachten kwamen de motivatie en het vertrouwen verrassend snel weer terug. Ik ben blijven schrijven, heb een webshop geopend en mooie samenwerkingen gehad met inspirerende merken. Zo aan het eind van het jaar kan ik zelfs meer dan tevreden terugkijken. Mijn zakelijke doelen heb ik grotendeels niet gehaald, maar er zijn genoeg andere lichtpuntjes geweest. Ik durf zelfs te zeggen dat Expeditie Aardbol relevanter is dan ooit en zie het nieuwe jaar met nieuwe energie tegemoet.

REIZEN IN 2020

Wat reizen betreft zag 2020 er anders uit dan in de jaren ervoor. Voor het eerst in tien jaar ben ik niet buiten Europa op reis geweest en nog nooit zag ik in één jaar zoveel van Nederland. Om mezelf bezig te houden formuleerde ik een missie om alle provincies in Nederland te bezoeken en het resultaat daarvan deelde ik al eerder in deze blog.

Toch heb ik het afgelopen jaar ook een paar buitenlandse bestemmingen kunnen afstrepen. Toen de regels in de zomer weer wat versoepelden ben ik een paar keer weggeweest en heb ik er qua reizen alles uitgehaald. Ik ben dit jaar twee keer wezen wintersporten, ging op stedentrip, vriendinnenvakantie en maakte met mijn vriend een geweldige rondreis door Italië. Niets te klagen dus en ik ben er dan ook niet rouwig om dat die droomreis door Peru werd geannuleerd. KLM heeft netjes de tickets terugbetaald en Macchu Picchu wacht wel. Dus dat zal er ooit vast nog wel van komen.

Het reisjaar begon goed met een wintersport in Zwitserland. Voor mijn blog bezocht ik twee verschillende skigebieden (Verbier en Crans Montana) en deed ik verslag van de dingen die je daar als wintersporter kon doen. Het was mijn eerste échte keer in Zwitserland, want voorheen was ik er alleen geweest op doorreis naar Italië. Een prachtig land en het lijkt me leuk om ook in de zomer nog eens terug te gaan. Qua skiën zat ik er helaas niet heel erg lekker in, maar ik heb wel meerdere dagen les gehad én een hoop andere winterse activiteiten gedaan. Zo maakte ik een tandemsprong met de wereldrecordhouder paragilden op de lange afstand en dat was toch wel het letterlijke én figuurlijke hoogtepunt.

Ik ging ook op wintersport naar Frankrijk, om precies te zijn naar Les Menuires. Misschien niet het meest sfeervolle skidorp, maar de pistes zijn hier fantastisch. Je hebt hier zoveel ruimte en dat is zeker als beginner wel prettig. In tegenstelling tot Zwitserland ging het in Frankrijk wel goed en tijdens deze reis heb ik voor mijn gevoel echt leren skiën. Ik had een vrij strenge leraar en ik denk dat dat me het laatste zetje gaf. Mijn angst is grotendeels weg en ik schiet niet direct in de verkramping. Je zou dus kunnen zeggen dat ik de smaak te pakken heb.

Dit was mijn laatste reisje voordat het Coronavirus uitbrak in Nederland, al hing het toen al wel een beetje in de lucht. Tijdens mijn stedentrip Praag kwamen de eerste berichten over Italië binnen en daarna ging het snel. In Praag was op dat moment nog niets aan de hand, al hoorde ik wel dat het een stuk rustiger was vanwege ontbrekende Aziatische toeristen. Ik heb het in ieder geval ontzettend naar mijn zin gehad en vond Praag een hele mooie stad. Het was mijn eerste keer Tsjechië en ik vraag me nog steeds af waarom het 31 jaar moest duren voordat ik voet zette op de Karelsbrug.

In de zomer had ik een beetje last van fomo. En dat heb ik normaal nooit, dus je begrijpt dat de nood hoog was. Mensen om mij heen gingen lekker met de auto naar Italië of Frankrijk, terwijl ik heel braaf een huisje in Noord-Holland had geboekt. Om het reisleed een beetje te verzachten, plande ik met mijn vriend een weekendje Ardennen. We boekten een schattig huisje in een nog schattiger dorpje en dat bleek exact wat ik nodig had. Een vreemde taal, buitenlandse supermarkten, Franse liedjes op de radio en echt een andere omgeving: het ultieme vakantiegevoel zat voor mij in de kleine dingen.

Dit is de enige reis die ik niet heb hoeven annuleren door het Coronavirus. In januari boekte ik met twee vriendinnen een vakantie naar Portugal en het bleef tot het laatste moment spannend of we echt zouden gaan. De vliegtuigmaatschappij ging failliet, Lissabon werd code oranje en ook in Nederland liepen de besmettingen weer op. Uiteindelijk ging alles door en hadden we een heerlijke vakantie in surfdorpje Ericeira. Ik heb deze week echt vakantie kunnen nemen en ontzettend genoten van het reizen. Uiteindelijk hebben we bar weinig uitgevoerd en bijna alleen maar op het strand gelegen, maar daar was ik aan toe.

In september zou ik eigenlijk naar Peru gaan, maar al vrij vroeg werd duidelijk dat dat niet doorging. Het leek mij niet het juiste moment om naar de andere kant van de wereld te reizen en al helemaal niet naar een land waar zo weinig medische zekerheden zijn al Peru. In plaats daarvan werd het een roadtrip door Italië met een korte tussenstop in Frankrijk. De Elzas lag precies op de helft en stond al tijden op mijn lijstje, dus werd Sélestat de eerste halte van onze rondreis. Zo’n leuk stadje! Het was mijn eerste kennismaking met de Elzas, maar het smaakte absoluut naar meer.

Vervolgens reden we door naar Italië, waar we eigenlijk een hele onbezorgde vakantie hadden. De maatregelen hier vielen reuze mee, het was uitzonderlijk warm voor september en ik had mijn best gedaan om een aantal bijzondere overnachtingen te boeken. Zo bleven we slapen in een oude middeleeuwse wachttoren, het bewijs dat je ook in Europa het avontuur kan opzoeken. Hoogtepunt was een bezoek aan Venetië, een plek die we eigenlijk alleen bezochten juist vanwege het Coronavirus. Het heeft me nooit echt getrokken, maar wilde het toch een kans geven nu het er historisch rustig was. Ik vond Venetië boven verwachting mooi en was daar best wel door verrast. Sowieso hield ik er toen al sterk rekening mee dat dit voorlopig mijn laatste reis zou gaan worden, dus ik heb geprobeerd om er optimaal van te genieten.

WAT BRENGT 2021?

En met deze bestemmingen kwam in september al een eind aan mijn reisjaar. Al met al, best een mooie score. Als reisjournalist reis ik natuurlijk sowieso al vaker dan de gemiddelde Nederlander. Dat zal in 2020 niet anders zijn geweest. Daar ben ik me van bewust en ik voel me ondanks de tegenslagen van het afgelopen jaar nog steeds een geluksvogel dat ik Expeditie Aardbol mijn baan mag noemen.

Wat 2021 precies gaat brengen, dat blijft afwachten. Normaliter deel ik in dit jaaroverzicht ook alvast een vooruitblik voor het nieuwe jaar. Maar behalve een weekendje Ameland heb ik niets gepland staan. Natuurlijk heb ik dromen en wensen, maar zolang het niet verantwoord is om te reizen zal ik dat niet doen. Ik hoop in ieder geval dat we met de komst van het vaccin een stukje van onze vrijheid terugkrijgen en weer een beetje een normaal leven kunnen leiden. Lekker uit eten, musea bezoeken en bovenal: onze dierbaren knuffelen.

Hoe dan ook: voor nu wens ik alle lezers van Expeditie Aardbol een fijne feestdagen en een goede jaarwisseling toe. Op een gezond en reislustig 2021!

Meer lezen over de reizen die ik de afgelopen jaren maakte? Deze blogs vind je misschien ook interessant:

• Jaaroverzicht 2014
• Jaaroverzicht 2015
• Jaaroverzicht 2016
• Jaaroverzicht 2017
• Jaaroverzicht 2018
• Jaaroverzicht 2019