Is Muang Ngoi Neua het mooiste dorpje van Laos? Als ik ervaren reizigers mocht geloven, dan kom je bijna geen authentieker plekje in Laos tegen. Ikzelf vond dat eigenlijk wel meevallen. Sterker nog, Muang Ngoi Neua was voor mij de teleurstelling van Laos. Ik heb getwijfeld of ik er überhaupt over moest schrijven, maar ik vond het zo’n afknapper dat ik ook graag deze ervaring deel.
Muang Ngoi Neua
Dit zou het mooiste dorp van Laos zijn
Laos is een schitterend land. De natuur is er zo ongerept dat nog regelmatig nieuwe watervallen of grotten worden ontdekt, en in de kleine dorpjes maak je kennis met het authentieke Azië. Een geweldige bestemming om doorheen te reizen, want in dit deel van de wereld moet je vaak lang zoeken naar zulke ervaringen. Op aanraden van Lonely Planet en andere bloggers besluit ik daarom ook het dorpje Muang Ngoi Neua in mijn reisschema op te nemen.
Ik verheug me namelijk op een plek om tot rust te komen. Waar ze pas enkele jaren elektriciteit hebben en nog geen verharde wegen kennen. Een klein vissersdorpje dat alleen te bereiken is per boot en waar je het echte Laotiaanse leven kan observeren. Waar koeien en hanen over de dorpsstraat scharrelen, en het leven van de dorpelingen een paar tandjes langzamer gaat dan in de rest van het land.
Ook Muang Ngoi Neua gaat met zijn tijd mee
Maar ook Muang Ngoi Neua gaat met zijn tijd mee en achter dat authentieke plaatje gaat tot mijn grote verrassing een commercieel motief schuil. Ik krijg al een voorgevoel als we komen aanvaren vanuit Nong Khiaw, want zodra we met de boot aanleggen staat de steiger vol met mensen. Het zijn de eigenaren van guesthouses die hard schreeuwen en ze proberen je met mooie praatjes mee te lokken naar hun accommodatie. Voor omgerekend zes euro kun je slapen in een bamboe hutje met warm water, klamboe en uitzicht over de rivier. Dat werk.
Ik ken deze manier van ronselen uit andere delen van Azië, maar ik ben verbaast het hier tegen te komen. Dit was toch Muang Ngoi Neua? Het kleine, authentieke dorpje in het noorden van Laos? Nergens in Laos ben ik dit soort ontvangsten tegengekomen en dat we juist hier zo worden opgewacht, is toch enigszins teleurstellend.
We besluiten niet in te gaan op alle mooie woorden en gaan zelf op zoek naar een plek om te slapen. Een eerste blik leert ons dat het hier stikt van de goedkope guesthouses en pensions, dus we hebben wat te kiezen.
In het paradijs slaap je op beschimmelde hoofdkussens
Muang Ngoi Neua is niet groot en bestaat uit 2 onverharde straten. Er zijn wat winkeltjes waar je bananenchips en koude biertjes kan kopen, een handjevol restaurants en verder vooral heel veel bamboehutjes waar je als toerist kan slapen. We vragen rond naar kamers en prijzen, maar ik krijg nergens echt een goed gevoel bij. In een guesthouse dat in Lonely Planet wordt omschreven als great value en clean, zie ik hoofdkussens liggen die pikzwart zijn van de schimmel. De eigenaar excuseert zich: dat bed moet nog worden opgemaakt en dan ziet het er weer fris uit.
We belanden uiteindelijk toch in een bamboe hutje zoals ons is beloofd op de steiger. Uitzicht over de rivier, een veranda met hangmat, een douche met warm water en een bed met klamboe. We rekenen meteen af en voor omgerekend zes euro slapen we hier vannacht in het ‘paradijs’.
Ben ik het backpacken verleerd?
Zonder zware backpack en na een lauwe douche blijkt het hutje toch niet zo idyllisch. Twee meter verderop wordt afval verbrand en de rookwalm waait bij ons raamloze hokje naar binnen. Een grote boom blokkeert het uitzicht over de rivier en de klamboe is zo smerig dat ik hem eigenlijk niet over ons bed durf te doen.
Het is hier in Muang Ngoi Neua dat ik mezelf voor het eerst de vraag stel: ben ik het backpacken verleerd? Vroeger kon ik op reis overal slapen en heb ik echt wel in krakkemikkiger hutjes geslapen, maar in Muang Ngoi Neua zie ik er echt tegenop naar bed te gaan. Ik besluit ik me over dat gevoel heen te zetten. Eén nachtje kan geen kwaad, ik ga morgen wel op zoek naar een andere slaapplek. Ik neem me voor om een extra biertje te drinken vanavond, want dan kan ik écht wel slapen.
Het echte Laos
Het is pas middag, dus eerst is het tijd om het dorp te gaan ontdekken. Ik verheug me erop om het echte Laos te gaan ervaren, maar het enige wat ik zie is een dorp dat zich compleet heeft gericht op het toerisme. Naast elk woonhuis staan twee guesthouses. Mannen die vroeger de visnetten repareerden, naaien nu de versleten kleding van falang aan elkaar. Er hangt WiFi in de lucht en de Laotiaanse serveerster spreekt met een keurig Brits accent.
Toch is het fijn om even met iemand te praten en we vragen haar wat er allemaal te zien en te doen valt. Enthousiast pakt ze een telefoon en wijst op Maps.me een aantal plekjes in de omgeving aan. Op anderhalf uur lopen vind je een paar piepkleine dorpjes, vertelt ze. Ze leven er nog heel primitief en je kunt er het échte Laos ervaren.
Ja, dat verhaal kennen we inmiddels.
De kakkerlak die de emmer deed overlopen
Wat doe ik hier, vraag ik me af. Waarom wordt deze plek zo opgehemeld? Twijfelend lopen we terug naar ons hutje. Is dit nou echt de plek waar we langer willen blijven? Het antwoord laat niet lang op zich wachten, want als ik de klamboe wat beter bestudeer, zie ik een reusachtige (maar echt, een reusachtige) kakkerlak zitten.
Het is de kakkerlak die de emmer deed overlopen. Het maakt me niets uit dat we al hebben betaald voor deze overnachting, ik wil gewoon weg. Ik heb thuis niet zo hard gewerkt om op vakantie in deze treurnis te moeten slapen. Resoluut pakken we onze spullen, laten de sleutel achter en checken maar meteen in bij het duurste hotel in Muang Ngoi Neua.
Voor 30 euro per nacht hebben we het mooiste uitzicht van het hele dorp, een kamer met ventilator, afsluitbare ramen en in de badkamer zit een kakkerlak die gelukkig 10 keer zo klein is als het exemplaar in ons andere hutje.
Als je het dorp wegdenkt
Die avond vallen we in slaap met uitzicht op een overweldigend landschap van karstbergen. Als je het dorpje wegdenkt is het hier beeldschoon, maar enthousiast ga ik niet meer worden. We besluiten het bij één nachtje te houden en pakken direct na het ontbijt de boot terug naar Nong Khiaw. En we zijn niet de enigen. Aan boord zie ik veel bekende gezichten, het zijn dezelfde mensen met wie we gisteren zijn aangekomen. Het ligt dus zeker niet alleen aan mij.
Ik vind het jammer dat ik in Muang Ngoi Neua niet dezelfde schoonheid heb mogen ervaren als andere reizigers, maar blijkbaar is hier de afgelopen jaren een hoop veranderd. De lokale bevolking krijgt hier een beter leven door de komst van toeristen, en ik geef ze geen ongelijk. Een logische keuze, maar toch is het jammer dat de verhoudingen juist op deze plek zo scheef zijn. Want er zijn genoeg plekken in Laos waar toerisme en lokale tradities een stuk beter in balans zijn.
Muang Ngoi Neua: zo kom je er
Toch Muang Ngoi Neua met eigen ogen bekijken? De boot naar Muang Ngoi vertrekt onder de brug in de Nong Khiaw. De boot gaat elke ochtend om 11:00 uur en tickets kosten 25.000 kip (2,50 euro). De boot gaat vanaf Muang Ngoi vervolgens verder naar Muang Khua, vanwaar je de oversteek naar Vietnam kan maken.
Reizen naar Laos
Vanuit Nederland gaan er helaas geen directe vluchten naar Laos, maar moet je reizen via bijvoorbeeld Bangkok. Dat heeft zo zijn voordelen, want daardoor kun je een rondreis door Laos makkelijk combineren met een avontuur in Thailand. Retourtickets naar Bangkok beginnen bij € 350, afhankelijk van hoe vroeg je boekt en wanneer je reist.
