Roadtrippen door Madagscar is niet zonder avontuur en onderweg kun je heel wat meemaken. Bijzondere ontmoetingen heb je voor het uitkiezen, maar soms stuit je ook op vervelende dingen die je eigen flexibiliteit aardig op de proef stellen. Want wat te doen als je een klapband krijgt, de ferry is vastgelopen en het enige tankstation in de wijde omtrek buiten gebruik is?
Ik heb een reisdagboek vol anekdotes en bundelde de 10 waardevolste herinneringen van mijn roadtrip door Madagascar in onderstaande blog.
KLAPBAND EN AUTOPECH
Maak je een roadtrip door Madagascar, dan kun je de klok erop gelijk zetten dat je met autopech langs de kant van de weg komt te staan. Zéker als je net zoals ik een rondreis maakt in een oude Renault 4. Mijn vriend en ik waren al 2 weken onderweg toen de rechter voorband een vreemd geluid begon te maken. De band bleek zo erg afgesleten dat het ijzerdraad tevoorschijn kwam en bij elke slag een tikje gaf aan het asfalt. Het zal je dan ook niet verbazen dat we enkele kilometers verderop een harde knal hoorden: klapband.
Gelukkig hadden we een reserveband en hoefden we deze alleen maar te vervangen. Dat klinkt echter makkelijker dan het is, want wij hebben geen verstand van auto’s en konden überhaupt niet wijs worden uit de gebruiksaanwijzing van de krik. Ik heb me nog nooit zo dom gevoeld. Want wie gaat er nou in zo’n auto door in een land als Madagascar reizen, als je nog niet eens weet hoe de krik werkt. Wij dus. We hadden geluk dat we vlak bij een dorpje zaten en werden al snel geholpen door een drietal locals. Zij spraken geen Engels en wij nauwelijks Frans, maar binnen een half uurtje was de band vervangen. Als dank gaven we ze allemaal een flesje bier en de glimlachen die wij daarvoor terugkregen waren echt onbetaalbaar. Zij blij, wij blij.
Onderstaande foto is overigens niet op dat moment genomen. In totaal hebben we tijdens deze reis vier keer een bezoekje moeten brengen aan een garage of automonteur.
REIZEN MET POLITIE-ESCORTE
Het moet gezegd worden: niet alle delen van Madagascar zijn even veilig. Op de wegen rondom Morondava worden regelmatig auto’s overvallen en daarom hebben wij de weg van Morondava naar Tsingy deels onder politie-escorte af moeten leggen. Dit is een van de weinige stukken die we niet zelf hebben gereden. Omdat onze Renault niet zo ver off road kon, huurden we een auto met chauffeur om naar Tsingy te gaan.
Mijn vriend en ik zaten te lunchen toen onze chauffeur kwam vertellen dat de rest van de reis iets anders zou gaan dan gepland. Het laatste stuk van de rit zouden we alleen mogen afleggen onder begeleiding van politie. We reden verder in een stoet van zo’n zeven auto’s, met voor en achter een gewapende politieagent. Een beetje spannend, maar er is die dag (en ook op terugweg) uiteindelijk niets gebeurd.
ZWAAIEN NAAR OVERVALLERS
In navolging van bovenstaande nog een kleine anekdote rondom de veiligheid in Madagascar. Toen we in onze knalrode auto van Miandrivazo naar Morondava reden, kwamen een vrij grote groep mannen tegen met geweren. Ze waren met een stuk een of 40 en liepen midden op de weg. In de veronderstelling dat het jagers waren, zwaaiden we vriendelijk naar ze en riepen salam! vanuit het raampje. De mannen keken wel een beetje vreemd, maar die reactie kregen we vaker als mensen zagen dat er twee vazaha achter het stuur zaten.
Ik was deze ontmoeting alweer vergeten tot ik een paar dagen later een verontrustende SMS zag van de autoverhuurder. Op het stuk tussen Miandrivazo en Morondava waren de laatste weken veel overvallen geweest en we moesten goed oppassen. Toen pas realiseerde ik dat de mensen die we onderweg zo vriendelijk hebben toegezwaaid misschien wel helemaal geen jagers waren. Ik ben ervan overtuigd dat ons flink wat narigheid is bespaard dankzij die kleine, oude auto. Omdat we zelf achter het stuur zaten en als een stel idioten naar ze hebben gezwaaid, zullen we niet de indruk hebben gewekt dat er veel te halen viel. We zagen er in ieder geval niet uit als de doorsnee toerist. Ze moesten eens weten, want op die kleine achterbank lagen twee camerasets, iPhones, een laptop en een paar honderd euro in contanten.
VECHTENDE ZEBUSTIEREN
Op een van onze reisdagen komen we door een klein dorpje dat grotendeels uit huisjes van bamboe bestaat. Het is druk op straat en ik zie pas op het laatste moment waarom iedereen in rep en roer is. Midden op de weg staan twee enorme zebustieren tegenover elkaar. Het is een krachtmeting waarbij ze elkaar constant op de horens proberen te nemen en alles wat ze onderweg tegenkomen wegmaaien. Een beangstigend moment, want ze kunnen met hun gewicht makkelijk een huisje omver lopen. Er zal daar maar net iemand liggen te slapen. Wij zetten de auto in z’n achteruit en houden afstand tot de zebu’s ergens tussen de rijstvelden zijn verdwenen.
GATEN IN DE WEG
Het fenomeen slecht wegdek krijgt in Madagascar een compleet nieuwe betekenis, want sommige doorgaande wegen vertonen opvallen veel gelijkenissen met gatenkaas. Het is ooit geasfalteerd geweest, maar daar is dan ook alles mee gezegd. Er zitten enorme potholes in, die alleen maar dieper worden uitgesleten door de vele zware vrachtwagens. Soms zie je dat de gaten worden opgevuld met kiezelstenen langs de kant van de weg, maar dat is niet bepaald een langetermijnoplossing. Maar laat ik het van de positieve kant benaderen: je zou die ritjes waarbij je met 20 kilometer per uur vooruit kruipt ook kunnen omschrijven als de ultieme vorm van slow travel.
JE KOMT IEMAND TEGEN MET EXACT DEZELFDE AUTO
In Madagascar laten de meeste toeristen zich rondrijden in een 4×4 met chauffeur. Je valt dus extra op als je zelf achter het stuur zit. En dat geldt al helemaal als dat in een auto is waar de lokale bevolking zelf ook in rondrijdt. We hebben onderweg ontzettend veel leuke reacties gehad, waaronder een man die enthousiast naar ons stond te zwaaien. Hij had een brede lach op zijn gezicht toen hij een groot zwart zeil optilde en naar zijn eigen auto wees: het was namelijk exact dezelfde. Ook hij had een knalrode Renault 4 en vond het hilarisch om te zien dat wij ermee rondreden. Iets wat wij daarom ook erg grappig vonden.
DE FERRY IS VASTGELOPEN
Ik val in herhaling, maar ik ga het alweer hebben over de rit die wij maakten van Morondava naar Tsingy. Dat stuk was nou eenmaal het meest avontuurlijke deel van onze roadtrip door Madagascar. Om van Morondava naar Tsingy te komen, moet je onderweg twee rivieren oversteken. Dat kan niet met de brug, maar moet met de ferry. En de ferry in Madagascar is iets primitiever dan je wellicht bent gewend uit – pak hem beet – Noordwegen. De ferry is in werkelijkheid een groot houten vlot dat naar de nadere kant van de rivier wordt geduwd. Om de auto erop te parkeren moet je aardig wat inparkeerskills hebben en het doet een beetje denken aan een potje Tetris. Pas als alle auto’s er strak op staan word het vlot langzaam naar de andere kant van de rivier geduwd.
Het duurt in totaal ongeveer een uurtje en zonder noemenswaardige tegenslagen is dat al een memorabel avontuur. Tenzij je dus net als wij vastlopen bij het aanleggen. Geen idee wat er precies mis ging, maar het vlot zat muurvast in de modder, op enkele meters van de oever. Uiteindelijk moest er een tweede boot komen die ons op de juiste plek duwde en hadden we slechts anderhalf uur vertraging. Eind goed, al goed.
DE BENZINE IS OP
Tank bij elk benzinestation dat je tegenkomt, was ons op het hart gedrukt. Achteraf ben ik blij dat we dat advies ter harte hebben genomen. Op een ochtend was de benzine namelijk op bij het station in Miandrivazo en het was nog 300 kilometer naar de volgende pomp. Soms hebben ze bij tankstations geen zin om de boel op te starten en moet je extra aandringen of betalen om te kunnen tanken, maar in dit geval konden ze echt niets voor ons betekenen.
Gelukkig hadden we 80 kilometer ervoor ook getankt, dus de nood was nog niet heel hoog. Maar met een hele dag rijden voor de boeg zouden we het net wel of net niet halen. Het was vooral afhankelijk van de staat van de weg, want met veel kuilen ben je constant aan het remmen. Die dag hebben we zo zuinig mogelijk gereden, stopten we bijna nergens en zaten er verrassend weinig kuilen in de weg. Uiteindelijk hebben we het precies gehaald. De tank was bijna helemaal leeg en toen was ik wel even blij dat we de dag ervoor een (op dat moment onnodige) extra tanksessie hadden ingelast.
GEKOOKTE EIEREN LANGS DE WEG
Er is veel armoede in Madagascar en onderweg kom je veel bedelaars tegen. Kinderen die een poging doen om de weg te repareren en daarvoor wat geld vragen, maar ook moeders met kinderen die bedelen om een extraatje. Wij bewaarden voor dit soort momenten onze lege waterflessen, omdat we van meerdere kanten hadden gehoord dat de lokale bevolking die flessen goed kon gebruiken. Als er mensen langs de weg stonden, dan deelden we onze flessen uit.
Het is echt ongelofelijk om te zien hoe blij iemand daarmee kan zijn. Super confronterend, maar je komt gelukkig ook grappige dingen tegen. Zo stond er een keer een vrouwtje met een schaal gekookte eieren bij een verkeersdrempel te wachten. Op het moment dat wij afremden voor de drempel stak zij een hand vol eieren bij ons naar binnen. Van alle dingen die mensen ons onderweg probeerden aan te smeren, was dit toch wel het meest opmerkelijk.
HEEL VEEL DOLBLIJE KINDEREN
Tot slot zal ik alle blije kinderen die je tijdens een roadtrip door Madagascar langs de kant van de weg ziet nooit vergeten. Zo reden we een keer door een dorpje waar een grote groep kinderen in de buitenlucht les kreeg. Zodra ze onze auto zagen, horen we ze in koor vazaha roepen. Zo leuk. Ook als we soms even stoppen om een foto te maken komen er vaak nieuwsgierige kinderen op ons af. Ze gluren in de auto en staan te giechelen als we in ons beste Frans een gesprekje proberen aan te knopen.
OOK NAAR MADAGASCAR? ZO REGEL JE EEN ROADTRIP
Wil je ook een roadtrip maken door Madagascar? Er zijn verschillende reisorganisaties die je kunnen helpen met het plannen van jouw reis. Een betrouwbare reisorganisatie is bijvoorbeeld Riksja Travel. Bij hun kun je kant-en-klare rondreizen boeken, maar ook een voorstel op maat aanvragen. Reis je liever met een groep, dan kun je onder andere terecht bij Djoser. Je kunt geheel vrijblijvend een gratis reisgids met meer informatie aanvragen.
Houd jij liever alle regie? Je kunt ook zelf een rondreis door Madagascar plannen. Dat heb ik ook gedaan en is makkelijker dan je denkt. Met Kenya Airways en Ethiopian Airlines kun je goedkoop naar Madagascar vliegen, maar je kunt er ook voor kiezen om met KLM/Air France te reizen. Ik raad het aan om vliegtickets te vergelijken via Tix.nl. De meeste van mijn hotels op Madagascar boekte ik een paar maanden van tevoren via Booking.com. Wat handig is om te weten: niet alle hotels op Madagascar zijn te vinden via Booking.com. Soms moet je even een mailtje sturen om een kamer te reserveren.
Meer lezen over een roadtrip door Madagascar? Deze blogs vind je misschien ook interessant:
• Route en planning: 3 weken rondreizen door Madagascar
• Dit moet je weten over reizen naar Madagascar
• Een auto huren in Madagascar
• Bezoek het Isalo National Park, het mooiste natuurpark in Madagascar
3 reacties
Ja, Madagaskar is een geweldig land, maar het is niet altijd feest. Wij hebben er ooit in een nationaal park een jachtgeweer en kapmessen onder de snufferds gekregen, waarmee zelfs in ons bijzijn mee werd geschoten op een vermoedelijke belager. We zijn er destijds nog mee in de Pacific Times gekomen .. Ik zou wel zo nog een derde keer gaan, dat dan weer wel ;-)
Zeer leuk artikel om te lezen, reizen gaat niet altijd over rozen en jullie reis door Madagaskar lijkt me echt zo’n avontuur!
Dat afremmen bij een verkeersdrempel en dan een handvol eten aangeboden krijgen, dat kennen wij uit Mexico. Daar stopten ze het in plastic zakjes waar ze dan mee stonden te rammelen. Best geinig ;-) Oh, en al die gaten ken ik uit Cuba. Onze auto is daar een paar keer uitvallen door alle hobbels…