Je moet er maar zin in hebben: van de Noordkaap naar Kaap de Goede Hoop fietsen, zonder dat je echt een getraind fietser bent. Stijn en Myrna durfden het aan en ontdekten onderweg: je wordt er vanzelf beter in. Van fietsen tussen de elanden in Lapland tot fietstochten tussen de olifanten in Afrika, in totaal doorkruisten ze 24 landen en zaten ze tien maanden op de fiets.
➞ In de rubriek Moderne Avonturiers interviewen we reizigers die zich niet laten tegenhouden door zaken als geld, tijd en reisadviezen. Ook wat te vertellen? Mail naar info@expeditieaardbol.nl onder vermelding van ‘Moderne Avonturiers.
Stijn en Myrna
Wie: Stijn (1993) en Myrna (1990)
Waar: Met de fiets van de Noordkaap naar Kaap de Goede Hoop
Online: @mapscratcher.nl & www.mapscratcher.nl
1. Petje af voor jullie sportieve prestatie! Hoe was de reis?
Dankjewel! We beseffen nog steeds eigenlijk niet wat voor bizar avontuur dit is geweest. In het kort was de reis geweldig. Elke dag fysiek bezig zijn, genieten van de natuur en de gastvrijheid en vrijgevigheid die we onderweg ervaren hebben. Natuurlijk zijn er ook momenten geweest dat we dachten, waarom doen we dit, maar die verbleken bij alle bijzondere momenten. Op en naast de fiets.
2. Hoe kwamen jullie op het idee om van de Noordkaap naar Kaap de Goede Hoop te gaan fietsen.
Myrna’s moeder is helaas een aantal jaar geleden overleden aan de gevolgen van de ziekte Multiple Sclerose (MS). Al langere tijd had ze het idee om van haar ouderlijk huis, haar Casa de Familia, naar de Sagrada Familia in Barcelona te fietsen. Toen ik in haar leven kwam moesten we natuurlijk ook langs mijn familie.
Nu was dat voor mijn moeder niet zo’n probleem, die woont in Zutphen. Mijn vader daarentegen woont in Zweeds Lapland. Myrna is opgegroeid in het noorden van Nederland, vlakbij het plekje de Noordkaap (het noordelijkste puntje van Nederland, red.). Toen kregen we het idee om van de Noordkaap in Scandinavië naar de Noordkaap in Nederland fietsen. Maar dat was nog niet uitgesproken of de zin viel: We kunnen het ook goed doen en van Kaap naar Kaap fietsen. Dan fietsen we de goede hoop tegemoet!
3. En toen? Wat moest er van tevoren allemaal geregeld worden?
Een fiets (!) en we moesten een globaal plan maken voor de route. We hebben met elkaar afgesproken om twee hoofdregels in gedachten te houden. Het avontuur is gaaf maar gezondheid en veiligheid staan voorop. Dit betekende dat we ook de reisadviezen van de Rijksoverheid in de gaten hielden en ons goed hebben ingelezen op de veiligheidsrisico’s per gebied. Daarnaast hebben we twee keer een fietstrip gemaakt om te kijken wat we echt nodig zouden hebben aan materiaal en waar we allemaal tegenaan liepen. Een voorbeeld is dat we een vrijstaande tent hebben aangeschaft en super klein verpakte slaapmatjes.
4. Hoe lang hebben jullie er uiteindelijk over gedaan?
We reden gemiddeld zo’n 80-100 kilometer per dag, afhankelijk van de hoogtemeters, maar vooral van een geschikte slaapplek. Met bepakking en pauzes waren we vaak rond de acht tot tien uur per dag onderweg. Daarnaast hielden we meestal om de 5 à 6 dagen een rustdag die we gebruikten om te wassen, boodschappen in te slaan en visa aan te vragen. In totaal duurde de tocht van ruim 16.000 kilometer een kleine 10 maanden.
5. Moet je daar nou een geoefende fietser voor zijn?
Nee, wij waren dat in ieder geval niet. We zijn avontuurlijk ingesteld en waren relatief fit toen we begonnen, maar uitgezonderd de twee oefentripjes en fietsen naar de stad en werk zitten we niet vaak op onze tweewieler. De eerste maand was het dan ook echt wel inkomen en soms fysiek afzien. Maar als je dan een paar maanden later ervaart hoeveel makkelijker je een berg opfietst in de Alpen en Dolomieten, dan geeft dat wel een heel speciaal gevoel.
6. Hoeveel lekke banden hebben jullie onderweg gehad?
Dat viel uiteindelijk reuze mee. Ik denk dat de eindstand 6-4 was in mijn voordeel. Daarnaast hebben we nog wel eens andere pech gehad als een kapotte ketting, geknapte versnellingskabel, een gescheurde buitenband, kapotte bagagedrager en het vervangen van de cassette. Maar voor tien maanden op de fiets zitten, valt dat reuze mee.
7. En dan ’s avonds lekker met de pootjes omhoog in een fijn hotel?
We sliepen nagenoeg alle nachten in ons kleine tentje. Dat moest ook wel want op sommige stukken kom je simpelweg niets tegen. Dan is wildkamperen de enige optie. De tent werd ook echt ons veilige plekje. Soms als we de kans hadden om binnen te slapen of buiten in onze tent, dan kozen we toch voor de frisse lucht. Daarnaast hebben we bij veel mensen thuis geslapen. Al deze ontmoetingen maken deze reis nog een stuk specialer. En als we dan toch eens in een hotel sliepen, dan voelde dat echt als een cadeautje.
8. Jullie hebben inmiddels een paspoort vol stempels, door welke landen zijn jullie gekomen?
Tijdens onze fietstocht zijn we door 24 landen gereden. Noorwegen, Finland, Zweden, Denemarken, Duitsland, Nederland, Oostenrijk, Italië, Slovenië, Kroatië, Bosnië, Montenegro, Albanië, Noord-Macedonië, Griekenland, Turkije, Georgië, Kenia, Tanzania, Malawi, Zambia, Botswana, Namibië en Zuid-Afrika.
9. Wauw, wat een reis! Gingen jullie voor de kortst mogelijke route naar het zuiden?
De kortste route was het zeker niet, maar toch hebben we de keuze gemaakt om een groot aantal toeristische routes over te slaan. Dat voelde af en toe gek, want je als je zo dicht bij een unieke plek bent, dan wil je dat ook zien. Echter zouden we dan minimaal drie jaar moeten uittreken voor deze reis. En als je deze plekken vermijdt, kom je veel meer onder de lokale bevolking en maak je hele bijzondere dingen mee.
10. Hebben jullie af en toe ook gekozen voor alternatief vervoer?
We hadden vooraf twee prioriteiten: gezondheid en veiligheid. Toen wij de tocht begonnen met plannen, hadden we het plan om in Griekenland de oversteek te maken naar Egypte en dan de Nijl te volgen door Sudan en Ethiopië. Echter toen wij in de Balkan fietsten, woedde daar nog steeds een burgeroorlog waar zelfs de veiligheidstroepen van de V.N. moeite mee hadden. Wij hebben er toen voor gekozen om richting Georgië te fietsen (het plan was Azerbeidzjan, maar die landsgrens was dicht) en vanuit daar naar Kenia te vliegen om de route weer op te pakken. Dat stukje en de korte veerboot tussen Helsingborg en Helsingor waren de enige twee stukken die we niet hebben kunnen fietsen.
11. Als je van de Noordkaap naar Zuid-Afrika fietst moet je waarschijnlijk ultra licht inpakken. Hoe deden jullie dat?
Het nadeel is dat je op elk seizoen voorbereid moet zijn en daarom zowel winter- als zomerkleding mee moet. Kleding van merinowol is dan ook echt super fijn. Merinowol ademt, maar geeft ook warmte maar nog belangrijker: het neemt geen geuren op. Wat met een fietstocht geen overbodige luxe is. Daarnaast moet je vooral heel veel keuzes maken en veel wassen.
12. Je ziet niet dagelijks een stel Nederlanders op de fiets door Afrika reizen, wat waren de reacties onderweg?
Super positief en soms heel verbaast. Eigenlijk hebben wij bijna alleen maar positieve ervaringen gehad met mensen die we onderweg hebben ontmoet. En gek genoeg, die paar fietsers die we ontmoet hebben in Afrika kwamen voor de helft uit ons kikkerlandje.
13. Hebben jullie onderweg nooit vervelende dingen meegemaakt?
Ik kijk echt terug op een hele fijne reis maar als ik toch wat dingen moet benoemen zijn dat de eerste paar keer dat je achtervolgt wordt door agressieve straathonden en dat je soms overgeleverd bent aan de natuur. Hele heftige onweersbuien of juist temperaturen die oplopen tot bijna 50 graden celsius.
14. Wat ga je nooit vergeten van deze reis?
Dit is echt teveel om op te noemen maar wat mij het eerst te binnen schiet is het startpunt op de Noordkaap, waar we om twaalf uur ’s nachts fietsten onder de middernachtzon, in de sneeuw en tussen de rendieren. Maar ook: het beklimmen van prachtige bergen, de gastvrijheid van iedereen die ons eten en een slaapplek heeft aangeboden, de donaties voor het MS fonds die we hebben ontvangen, fietsen tussen de olifanten, leeuwen en andere wilde dieren en de desolate woestijn van Namibië. En natuurlijk het volbrengen van de fietstocht met het laatste stukje fietsen naar Kaap de Goede Hoop.
15. Welke gouden tip kun je andere reizigers meegeven die een soortgelijke reis willen plannen?
Durf te dromen ook al klinkt het plan nog zo idioot. Je hoeft echt niet alles vooraf al helemaal uitgestippeld te hebben. Sterker nog, waarschijnlijk verandert al op dag één je plan voor de dagen erna. Het is jouw avontuur en wat je ook tegenkomt, je kan het aan.
16. Staat de volgende fietsreis alweer op de planning?
Haha nee, die staat nog niet op de planning. Wel genoeg andere mooie reisjes. En als we weer zo’n avontuur aangaan, gaat dat denk ik te voet zou zijn. De Pacific Crest Trail in de Verenigde Staten of de Te Araroa in Nieuw-Zeeland misschien?
