Bukittinggi is een van de boeiendste steden van Sumatra. Vanwege het Nederlandse verleden, de cultuur van de Minangkabau en de levendige street food cultuur. De stad vormt een enorm contrast met de ongerepte rust die je elders op het eiland tegenkomt. Scootertjes en ander verkeer rijdt af en aan, vanuit de moskee’s klinkt bijna onophoudelijk gezang en na een paar dagen is het snakken naar een beetje stilte. Gelukkig kun je in twee dagen een heleboel zien in Bukitttinggi en reis je daarna gewoon weer verder met de bus, naar de prachtige Harau Valley of Lake Maninjau bijvoorbeeld. Benieuwd wat je allemaal kan zien in doen in Bukittinggi en omgeving? Lees gauw verder en ontdek deze bijzondere stad.
NASI GORENG ETEN BIJ EEN STALLETJE OP STRAAT
Zodra het begint te schemeren vult Bukittinggi zich met tientallen verrijdbare keukentjes en street food stalletjes. Neem plaats op de plastic stoeltjes voor schandalig goedkope nasi, verse fruitsapjes en warme loempia’s.
OP ZOEK NAAR DE RAFFLESIA IN PULAPUH
In de buurt van Bukittinggi groeit de grootste bloem ter wereld: de Rafflesia Arnolddii. Deze parasitaire bloem kan wel een meter breed worden en wanneer in bloei krijg hij een dieprode kleur. Vanuit het piepkleine dorpje Pulapuh, op ongeveer 20 minuutjes rijden van Bukittinggi, kun je met een gids de jungle in, op zoek naar deze speciale bloem. Moet je wel geluk hebben, want ik spot hem als hij net is uitgebloeid en al een donkerbruine kleur heeft.
DE DUURSTE KOFFIE TER WERELD PROEVEN: KOPI LUWAK
En als je dan toch in Pulapuh bent, neem dan meteen even een kijkje bij de organische Kopi Luwak boerderij, waar de leuke eigenaresse je alles vertelt over de productie van deze poepchique koffie. Een aantal keer per week gaat dit vrouwtje de jungle in op zoek naar de keutels van wilde civetkatten, om daar vervolgens koffiebonen uit te peuteren, te drogen en te branden. Kopi Luwak staat bekend als de duurste koffie ter wereld en wordt dus gemaakt van koffiebonen die zijn opgegeten en uitgepoept door civetkatten.
Zoals overal waar geld valt te verdienen wordt het concept in Indonesië helaas op veel plekken uitgemolken: de katten zitten opgesloten in veel te kleine kooitjes om maar zoveel mogelijk koffiebonen uit te poepen. Dat heeft zijn effect op de smaak van de koffie, want door alle stress verloopt het verteringsproces nou eenmaal niet optimaal. Omwille van dierenleed en smaak is het dus zaak om op te letten waar je de koffie en koffiebonen koopt. Gelukkig hoef je je daar in Pulapuh geen zorgen om te maken.
VER WEG BLIJVEN VAN DE DIERENTUIN EN BENTENG DE KOCK
Nieuwsgierig naar de Nederlandse invloeden in Bukittinggi bezoek ik de overblijfselen van Fort de Kock, ofwel Benteng de Kock. Er blijkt weinig van over, maar een entreekaartje tot het fort geeft blijkbaar ook toegang tot de dierentuin van Bukittinggi. Ik bespaar jullie de foto’s, maar geloof mij: het ziet er verschrikkelijk uit. Olifanten, tijgers en orang-oetans zitten opgesloten in piepkleine kooitjes en de dieren zien er ontzettend slecht uit. Maak niet dezelfde fout als ik door per ongeluk een kaartje te kopen als je het oude Nederlandse fort wil bezoeken.
HIKEN IN DE SIANOK CANYON
Een van de beste plekken om te ontsnappen aan de hectiek van de stad is de groene Sianok Canyon. Deze kloof is 120 meter diep en wel 15 kilometer lang. Niet bepaald de Grand Canyon, maar absoluut een mooie plek om te wandelen en genieten van de natuur. Vanaf het uitwijkplatform in het Panoramapark heb je een mooi uitzicht over de kloof.
OVERNACHTEN IN HET HELLO GUESTHOUSE
Veruit het beste ontbijt van heel Bukittinggi krijg je in het Hello Guesthouse, en je hoeft er niet eens extra voor te betalen. De ene dag krijg je toast met ei en avocado, de volgende dag staan er wafels met chocola en fruit op je te wachten. Het beste excuus om tijd je bed uit te komen. Hoe het guesthouse verder is? Schoon! De kamers stinken naar mottenballen, maar de vriendelijke eigenaresse houdt er een strikt anti-bedbugbeleid op na. Zijn er twijfels over je eerdere slaapplaatsen? Dan moet je je backpack op het dak stallen.
RIJSTTAFEL DER RIJSTTAFELS BESTELLEN: NASI PADANG
Wie Nasi Padang bestelt in een restaurant krijgt een tafel vol schaaltjes met kleine gerechtjes. Je kunt naar smaak opscheppen waar je zin in hebt, aan het eind van het diner betaal je alleen voor de bakjes waarvan je hebt gegeten. Nasi Padang kom je veel tegen in West-Sumatra en is een goede manier om veel dingen te proberen, want alles wat er niet lekker uitziet hoef je niet op te eten.
ZWEMMEN IN LAKE MANINJAU
Lake Maninjau (Danau Maninjau) is een prachtig kratermeer op ongeveer een uurtje rijden van Bukittinggi. Een ongerepte parel waar je maar weinig andere toeristen tegen zal komen en de perfecte bestemming voor een dagtrip vanuit Bukittinggi, al kun je je er ook prima een paar dagen opsluiten met een goed boek en leuk gezelschap. Je maakt er prachtige wandelingen door de rijstvelden, kan zwemmen en watervallen bezoeken, en langs de waterkant zijn enkele knusse homestays en guesthouses te vinden waar je het lokale leven van dichtbij kan meemaken.
AFDALEN IN DE JAPANSE GROTTEN
Ten tijde van de Tweede Wereldoorlog werd Bukittinggi bezet door de Japanners, die het eiland Sumatra vanuit deze stad bestuurden. Zij legden een netwerk van ondergrondse gangen en bunkers aan in de buurt van Sianok Canyon en daar kun je vandaag de dag nog steeds een kijkje nemen. Eerlijk is eerlijk, heel veel valt er niet te zien. Maar als je er toch bent kun je net zo goed even binnen gluren.
EEN DAGTRIP MAKEN NAAR DE HARAU VALLEY
Harau Valley is een van de mooiste natuurlijke landmarks in West-Sumatra. Denk aan gifgroene rijstvelden, steile rotswanden en hier en daar een hutje. In Bukittinggi zitten enkele bureautjes die excursies organiseren, maar je kunt ook de bus nemen en op eigen gelegenheid de omgeving ontdekken. In de vallei zijn enkele homestays waar je kan overnachten bij de locals.
ZO KOM JE IN BUKITTTINGGI
Bukittinggi ligt op ruim 2,5 uur rijden ten noorden van de stad Padang. Tussen beide steden rijden regelmatig bussen, maar je kunt er ook voor kiezen om het stuk met een privétransfer af te leggen.
Bukittinggi wordt verbonden met het noorden van Sumatra via de Trans-Sumatran Highway, maar verwacht daar niet teveel van: de wegen op Sumatra zijn slecht en worden nauwelijks onderhouden. Ritjes zijn lang, met name als je na Bukittinggi verder reist naar Lake Toba of daar juist vandaan komt. De berichte busrit duurt minstens 16 uur en voert je in het donker over slechte wegen met gaten in het wegdek. Maar een avontuur is het zeker.
Meer lezen over reizen in Indonesië? Deze blogs vind je misschien ook interessant:
• 10 lessen die ik leerde tijdens een jungle trekking op Sumatra
• Route en planning: 17 dagen backpacken op Sumatra
• Lake Maninjau: De ongerepte parel van Sumatra
• Sumatra: Wat te doen bij Samosir Island en het Tobameer?
• Indonesië: orang oetans spotten tijdens een trekking in Bukit Lawang
• Backpacken in Indonesië: 11 redenen om je tassen te pakken
27 reacties
Whahaha balen dat die rafflesia net uitgebloeid was, maar eerlijk gezegd….tis sowieso niet echt de mooiste bloem die ik ooit heb gezien ;-) Maar bijzonder is ie natuurlijk wel! Ik heb het nog niet gedurfd de bus van Lake Toba naar Bukittingi te nemen, hoewel ik echt super graag naar West-Sumatra wil. Ik ben soms ontzettend wagenziek en vlgs mij is deze route dan niet echt aan te bevelen. Toch maar een keer van KL naar Padang vliegen dan maar :-) Leuk verhaal weer!
Het scheelt enorm dat die grote bussen niet zo hard kunnen, maar ik heb voor de zekerheid ook maar een pilletje genomen ;).
Haha…. ik kan me voorstellen dat je baalde van die bloem. Toch wel indrukwekkend te zien hoe groot hij is, man wat een ding! Die koffie hebben mijn schoonouders ook mee naar huis genomen, duur inderdaad en om eerlijk te zijn? Ik vond hem smerig.. oeps ;-). Wel een ervaring rijker en een vrouwtje gelukkig gemaakt met de daad koffie te kopen, is misschien nog wel belangrijker! Mooi verhaal.
Ja dat ding is echt enorm! Wel fijn om ‘m in ieder geval gezien te hebben voordat hij helemaal was afgestorven, maar toch lichtelijk teleurgesteld ;)!
Hahaha, die karaokevideo’s zijn ZO raar. Mooi verhaal dit, tof dat je ook de bizarre, soms vervelende kant van reizen laat zien. En die Kopi Luwak vond ik super lekker! Heb het alleen zelf niet meegenomen, toch een beetje spijt van.
Haha ja echt he? En ook allemaal covers van bekende hitjes, en met een hele sexy Aziatische vrouw in de videoclip. Ik stond ervan te kijken!
Heeerlijk om al jouw avonturen te lezen! Wel superbalen van de bloem, alsnog een bijzonder ding joh. Dat van die koffie heb ik al eens ergens gehoord, heeel apart met die kattenuitwerpselen. Ben wel benieuwd hoe dat dan smaakt.
De koffie is een stuk milder dan normale koffie, maar ik ben zelf totaal geen koffiedrinker, dus heb ook weinig referentiemateriaal. Maar mijn vriend vond het in ieder geval lekker genoeg om twee pakken mee naar huis te nemen ;).
… en hoe was de koffie?
Ik drink zelf geen koffie (dit was pas mijn tweede kopje ooit), maar mijn vriend vond ‘m lekker! En kocht twee pakken koffiebonen voor thuis..
Mooie fotoserie met een hilarisch verhaal. Ook al zal het voor jou op dat moment even niet tof hebben gevoeld, ik moest wel lachen om de manier waarop je het beschreven hebt. Al die moeite voor zo’n suffe bloem, haha!
Haha ja echt vreselijk. M’n hele schoenen onder de blubber, haaltjes in mijn lievelingsbroek. Maar ik heb ‘m gezien *doet dansje*.
Haha ontzettend leuk geschreven! Mijn vriend ik hebben vorig jaar ook in Indonesië Luwak-koffie gekocht. Onvoorstelbaar dat je een klein fortuin betaalt voor een stel drollen hè?
Haha ja echt. Het idee is ook gewoon niet zo fris. Maar het verhaal natuurlijk wel ;).
Helaas is het mij ooit nog nooit gelukt een bloeiende raflesia te zien. Ooit….
Haha komt wel Jenny ;).
Ik vond het proces van de luwak-koffie meer bijzonder dan de koffie zelf! Leuk verhaal en prachtige foto’s!
haha mooi verhaal over de busrit en heel herkenbaar :-)! Leuk geschreven. Jammer dat de bloem was uitgebloeid, maar wel mooi dat je deze hele trip hebt ondernomen. Met een beetje mazzel, kom je ‘m de volgende keer min of meer onverwacht tegen in Indonesië of Maleisie!
Een volgende keer zou ik er niet weer per sé naar op zoek gaan, maar hij mag altijd in volle glorie mijn pad komen kruisen ;).
Haha, wat een verhaal! Heel die rit en urenlang in de bus om vervolgens een uitgebloeide bloem te treffen. :(
En die koffie daar heb ik wel eens van gehoord, maar zo te lezen is hij niet echt heel bijzonder als het om smaak gaat.
Ik moet zeggen dat ik niet de meest betrouwbare bron ben hoor, want ik drink eigenlijk geen koffie. Tot nu toe heb ik mensen gehoord die er lyrisch over zijn, maar ook mensen die het maar zozo vonden. Kwestie van een keer geprobeerd hebben dus ;)!
Ondanks dat de bloem was uitgebloeid ziet hij er alsnog gaaf uit hoor :D ik wilde hem ook zo graag zien in Maleisie, maar in Cameron Highlands vertelde een gids me dat alles was uitgebloeid (hoe kon ik dat geloven?!) en dat ik een andere excursie moest gaan doen. Geen rafflesia voor mij dus, terwijl ik op de terugweg van die andere excursie ineens hoorde dat andere mensen hem wel gewoon hadden gespot. Heb nog nooit zo’n hekel gehad aan een gids haha koester dus maar gewoon dat jij tenminste iets hebt gezien ;) en dat Kopi Luwak vond je dat nou echt lekker?
Oh wat flauw! Wat betreft de Kopi Luwak, ik vind koffie sowieso niet lekker, en het is niet alsof deze me daar op magische wijze van gedachten liet veranderen ;).
O god jij hebt die weg in het donker gedaan!! Ah nou ja, misschien wel beter ook eigenlijk. Dan zie je al die gapende afgronden niet… Man ik heb 1000 peentjes gezweet tijdens die rit. Wat een toestand. En dan ook nog die uitgebloeide rafflesia… Volgens mij doen die gidsen het erom. Denken ze dat we meer onder de indruk zijn als de weg zo glibberig en lastig mogelijk is. Want blijkbaar was er dus wel een normaal pad! Ik had bij Bukitt Lawang ongeveer hetzelfde idee…
Maar wel een heerlijk verhaal! En die koffie! :) Heb ik ook gemist…
Ha! Ik ben blij dat ik dat niet van tevoren wist. Ik vond het nog relatief ontspannend omdat de bus gewoon niet zo hard gaat als een personenauto. Gelukkig geen ravijn gezien in het donker ;)!
Ik ben wel een koffie-liefhebber, maar ik vond die koffie niet zo heel bijzonder :(.. Misschien moet ik een cursus gaan volgen, want blijkbaar heb ik er dan geen verstand van haha.. Maar wat een grappig productie-process is het.
P.S. Wel aardig tegen de gidsen blijven! ;)
Haha oeps, ik was misschien een beetje onredelijk inderdaad… Maar dan had ie me ook maar niet een levensgevaarlijke onnodige tocht door de jungle moeten laten maken ;)!